چند روزه دارم به این فکر میکنم که
ماها چقدر اشتباه میکنیم ؟!
قبول داریمشون ؟!
جبران میکنیم یا نه ؟!
در مورد خودم اگه بخوام بگم ،
آره من خیلیییییی اشتباه میکنم متاسفانه
ولی جالب اینه که نود و نه و نود ونه صدم
درصدش غیرعمدیه ! فرض کن !
من ندونسته اشتباه میکنم ؛
من ندونسته دل کسی رو میشم ؛
من ندونسته . خب بعدش ؟!
وقتی که شبا میخوام سرمو بزارم روی بالشت ،
هزاربار خودمو میبرم به دادگاه ذهنم ؛
هزاربار خودمو مواخذه میکنم ؛
هزاربار خودمو سرزنش میکنم .
حتی بعضی وقتا تا صبح خوابم نمیبره ؛
که نکنه حق کسی رو ضایع کردم .
و میدونین بعدش چیکار میکنم ؟!
بجای اینکه بشینم و غصه بخورم ،
معذرت خواهی میکنم .سعی میکنم جبران کنم .
در حد توانم . و بعد .
کنارش میمونم تا منو ببخشه .
اون لکه سیاه تو دلش بزرگتر نشه .
اینایی که گفتم راه و رسم معذرت خواهیه
بشینیم خودمونو مواخذه کنیم نه ؟
اگه حقی رو ضایع کردیم ، جبران کنیم .
پ.ن : ی روز سر ی کار معین،
بیش از حد واکنش نشون دادم .نگاهم کرد .
هیچی نگفت.بعد از معذرت خواهی ،
این تنها راهی بود که میتونستم از دلش دربیا براش خوراکی خریدم
خودشم مثل دوستش شیکموعه
درباره این سایت